پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: شكرگزاري در قبال نعمت‌هاي خدا، وظيفه بندگي است و از طرفي شامل نعمت‌هاي بيكران خدا مي‌شود. قدرداني از خداوند پيامدهايي دارد كه در اين پژوهش به بررسي آيات و پيامدهاي شكر پرداخته شده است. همين طور به اين موضوع كه از سپاسگزاري مي‌توان به عنوان راهكار تربيتي در ارتقاي شخصيت و اخلاق فردي و اجتماعي بهره برد. در اين مبحث، موضوع شكر و شاكرسازي بندگان با نزول تدريجي آيات مربوطه و به تناسب فضا و اسباب نزول مورد بررسي و رعايت شكر در فرآيند تدريجي و سلسله‌وار نزول اسباب و علت آن و نيز مقتضيات زماني و مكاني مورد توجه قرار گرفته و همچنين بررسي و چگونگي كاركرد بعدهاي شكرگزاري، جهت رشد اخلاقي فرد و اجتماع از منظر قرآن كريم در اختيار قرار خواهد گرفت. همينطور در اين تحقيق در حوزه تربيتي از آيات قرآن كريم و احاديث ائمه بهره گرفته شده است. باتوجه به آيات مبارك قرآن كريم، نشان داده شده كه نعمت‌هاي خداوند غيرقابل شمارش است و شناخت و سپاسگزاري، انسان را به سعادت، هدايت مي‌كند. توجه به خداوند و شكر نعمات او، هدف در مسير الهي است و شكر و سپاس موجب بقا، وفور نعمت و پاداش الهي مي‌شود. همچنين يكي از مهمترين و بارزترين جلوه هاي شكرگزاري، ايمان به خداوند است. از مجموع تفاسير مي توان به اين نكته تربيتي پي برد كه هدف در اين آيات تربيت و تعليم جامعه اي مسئوليت پذير و متعهد در برابر نعمت ها و الطاف بيكران الهي است و از همين جهت است كه آنان را به ذكر و بدنبال آن شكر فرمان مي دهد. ذكر و توجه به خداوند و نعمت هاي او (از جمله نعمت بعثت پيامبر گرامي اسلام و تشريع قبله) و سپس شكر اين نعمت ها با استفاده درست و به جا و هدفدار آن ها در مسير الهي و عمل به دستورات الهي. آيات قرآن به توجه به سير نزول و مراحل و ويژگي هاي زماني و مكاني، بيانگر الگوي تربيتي قرآن در خصوص شكر و شاكرسازي بندگان است.