پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

عقل و ايمان دو مقوله ايي هستند كه نه نتها امروزه بلكه از ابتداي تشريع شريعت و شناخت انسان از جهان پيرامون خود هميشه مورد بررسي و واكاوي بوده است؛ چه بسا مباحثي كه در حول اين دو مولفه صورت ميگيرد، به تعارض آن دو با يكديگر مي انجامد، چرا كه عده ايي در نظام هستي عقلگرايي مطلق را اتخاذ كرده و از اين رو قلب خود را از ايمان تهي كرده اند و عده ايي ديگر ايمانگرايي را انتخاب نموده و باب عقل را در نظام هستي منكر ميشوند. اما در اين ميان هستند كساني كه ايمان و عقل را همراه و مكمل يكديگر ميدانند و چه بسا ايمان بدون دليل عقلي را منكر ميشوند و اين نظر به حق نزديكتر ميباشد.از آنجا كه دين اسلام كاملترين دين ميباشد و دين مسيحيت نزديكترين دين به آن است، اين پرسش مطرح ميشود كه رابطه ي بين عقل و ايمان از منظر اين دو شريعت چگونه است.در اين تحقيق كه به روش توصيفي و جمع آوري داده ها به صورت كتابخانه اي انجام گرديده، سعي شده است نظرات دو تن از متفكران و صاحب نظران اين دو شريعت موردبرسي قرار گيرد تا جايگاه عقل و ايمان در اسلام و مسيحيت تبيين گردد. در اين تحقيق، از آنجا كه مطهري از انديشمندان بزرگ اسلام ميباشد با بررسي آثار و نظرات ايشان جايگاه عقل و ايمان با توجه به آيات و روايات بخوبي تبيين ميگردد؛ در اين ميان در دين مسيحيت نظرات پولس، كه از تاثيرگزاران بر مسيحت هستند ، مورد بررسي قرار ميگيرد كه با توجه به مسكوت بودن وي نسبت به عقل، ايمانگرايي افراطي وي نمايان ميگردد.