پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

شاهمير شيرازي از انديشمندان اخلاقي نيمه دوم قرن نهم است كه كتاب اخلاقي خود را با عنوان اخلاق علايي در بيان مباحث اصلي اخلاق از جمله فضايل و رذايل اخلاقي، فروع فضايل، توضيح رذايل و ردائت اخلاقي و شيوه درمان هريك از رذايل مرتبط با فضايل چهارگانه اصلي، نگاشته است. از آنجا كه اين اثر تا سال ۱۳۸۹ به صورت نسخه خطي موجود بود، پژوهشگران اخلاقي توجه چنداني به مضامين اين اثر و نوآوري‌هايي آن در مقايسه با ديگر كتب اخلاقي و هم‌روزگار با آن نداشته‌اند. بنابراين در اين پژوهش بر آن شديم تا با بررسي تطبيقي با اخلاق ناصري و جلالي، نوآوري‌هاي اخلاقي شاهمير شيرازي روشن گردد. اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي بنيادين است كه به روش مقايسه و بيان توصيفي - تحليلي در چهار فصل تنظيم شده است؛ فصل اول: كليات تحقيق و معرفي شاهمير و كتاب اخلاق علايي فصل دوم: فضايل و رذايل اصلي، فصل سوم: فروع هر يك از فضايل چهارگانه و فصل آخر با عنوان مباحث عملي است در سه گفتار: راه‌هاي حفظ و استحكام فضايل؛ معالجات كلي امراض نفساني و معالجه امراض جزئي. افزودن فضايل تركيبي دوگانه به فضايل چهارگانه اصلي به عنوان نوآوري اصلي اين كتاب و شناسايي كتاب اخلاق ناصري، اخلاق عضدي ايجي، الذريعه راغب اصفهاني و آثار غزالي به عنوان منابع اصلي اين كتاب از يافته‌هاي اين تحقيق است. همچنين روشن شد به لحاظ روش اين كتاب به شريعت اهميت فراوان مي‌دهد.