پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مصالح موعودگرايي و اعتقاد به ظهور منجي ازجمله مباحثي است كه در اديان توحيدي به‌خصوص اسلام مطرح است با توجه به اينكه انتظار منجي داراي آثار مثبتي مي‌باشد، اما هر مكتب و اعتقاد صحيحي مي‌تواند به‌افراط يا تفريط كشيده شود كه روش و چارچوب نوع انتظار تعيين‌كننده است. ازاين‌رو انتظار به دودسته انتظار منفي و انتظار مثبت تقسيم مي‌شود در اين پايان‌نامه به مصاديق انتظار مثبت و منفي و انطباق آن بر انتظار مهدوي از منظر قرآن پرداخته شد؛ بنابراين از روش تحقيق توصيفي تحليلي استفاده‌شده است و روش گرداوري مطالب اسنادي نوشتاري بوده است. با توجه به مطالعات صورت گرفته چنين به‌دست‌آمده است كه انتظار مثبت داراي مصاديقي همچون حق مداري، انتظار همراه بامعرفت، انتظار پويا و كارآمد، اميدبخشي و صبر است و انتظار منفي داراي مصاديقي همچون استبعاد ذهني ظهور، خو گرفتن به شرايط موجود، عافيت‌طلبي، سطحي‌نگري، مدعي پروري، مخالفت با مقام ولايت، عدم آمادگي براي ظهور است. ازاين‌رو به‌صورت كلي گفته مي‌شود كه راه‌هاي انحرافي كه مهدويت و انتظار را به ابتذال و تباهي مي‌كشانند، مصاديق انتظار منفي را شكل مي‌دهند و توجه و شناخت حقايق و فلسفه غيبت نقش مهمي در شناخت انتظار مثبت و عمل به آن دارد. كليدواژه‌ها: انتظار، فرج، مهدويت، مصاديق، انتظار مثبت، انتظار منفي.