پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين تحقيق، با عنوان راهكارهاي غفلت‌زدايي بر اساس آراء تفسيري علامه‌‍طباطبايي است. غفلت؛ همان فراموشي و از ياد بردن است كه اين فراموشي، ممكن است به معرفت و اخلاق انسان آسيب بزند. در تعابير و فرهنگ اسلامي و قرآني، غفلت تنها در اموري به كار مي‌رود، كه آدمي را نسبت به خدا و حقايق بي‌توجه مي‌كند. براين اساس مي‌توان گفت كه غفلت داراي بار ارزشي منفي است و نمي‌توان آن را امري مثبت دانست و اهل غفلت را ستوده و ستايش كرد. هدف از تحقيق حاضر، شناخت راهكارهاي معرفتي و اخلاقي غفلت‌زدايي، براساس آراء تفسيري علامه است؛ زيرا اگر اين راهكارها مورد بررسي قرار نگيرند، انسان ها به حيواني مبدل مي‌شوند كه به مراتب از چهارپايان بدترند. پژوهش، با استفاده از روش توصيفي ـ تحليلي است. روش نمونه گيري به صورت هدفمند و گردآوري اطلاعات، به شيوه اسنادي است. سؤال اصلي پژوهش، راهكارهاي غفلت زدايي براساس آراء تفسيري علامه طباطبايي است. نتايج اين تحقيق اين است كه انسان‌ها بايد به وجود خود كه اشرف مخلوقات هستند پي ببرند؛ زيرا زندگي دنيا وزرق و برق دنيا به گونه‌اي است كه كم‌كم انسان ها به آن دل بسته مي‌شوند و از خود و هدف از خلقت خود غافل مي‌شوند حال اين انسان مي‌تواند با شناخت استعدادهاي دروني خود به گونه اي باشد كه آينه تمام نماي حق و بيداري باشد و از لحاظ معرفتي و اخلاقي به شكوفايي خود برسد .