پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

«عهد» از مهمترين موضوعاتي است كه در رابطه بين انسان و خداوند و همچنين روابط بين انسان ها از اهميت فراواني برخوردار است، به گونه‌اي كه در كتب مقدس قرآن و عهدين، هدايت و راهنمايي بشر را بر اساس مؤلفه عهد و ميثاق آغاز كرده‌اند. از اين رو مي-توان قرآن و عهدين را كتابهاي ميثاق خداوند با بندگان عنوان كرد. هدف اصلي اين پژوهش كه به روش توصيفي- تبييني نوشته شده است، بررسي ابعاد مفهوم عهد خدا با بني اسرائيل در قرآن و عهدين و تطبيق اين مقوله در كتب آسماني قرآن و عهد جديد و قديم است كه با مراجعه به آثار بزرگان، تفاسير و كتاب‌هايي از عهدين مربوط به اين بحث، به عهد و پيمان خداوند در هر دو كتاب مذكور پرداخته شده و مفاد پيمان خدا با بني‌اسرائيل را در هر د‌و كتاب بيان مورد پژوهش قرار گرفته و نهايتاً افتراقات و اشتراكات قرآن كريم و عهد عتيق، در اين‌باره بيان شده است. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه در زمينۀ اصل پيمان و مصاديق آنها در قرآن و عهدين شباهت و تفاوت‌هايي وجود دارد و عوامل متعددي مانند لجاجت، بهانه‌جويي، خودبيني، حسادت، حرص شديد ايشان به دنيا در پيمان‌شكني اين قوم مؤثر بوده است. خداوند در قرآن كريم و عهد عتيق با حضرت آدم، نوح، ابراهيم، موسي (عليهم السلام) و همچنين با بني‌اسرائيل در مسأله توحيد و مبارزه با بت‌پرستي، سفارش والدين، ايمان به انبياء و در حمايت از ايشان و حرمت روز شنبه عهد و پيمان گرفته است. علاوه بر اين در قرآن و عهدين ذكر شده كه بني اسرائيل در عين حالي كه بر اين عهد و پيمان‌ها گواه بودند، اكثر آنها از آن روي گرداندند و در پي آن گرفتار غضب الهي و چهل سال سرگرداني شدند. در مقابل در عهد عتيق از عهدهايي چون ختنه هر ذكور، گرامي‌داشت عيد فطير و اعياد ديگر و عهد بستن در حين بيرون آمدن از مصر سخن گفته شده است.