پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

موضوع استغفار از گناهان و معاصي به عنوان راهي براي جبران گناهان و رهايي از آثار نامطلوب آن ، در تمام اديان الهي آمده است . خداوند متعال با فرستادن پيامبران و نزول كتب آسماني طريقه‌ي هدايت بشريت را تبيين نموده است . قرآن كريم و انجيل از جمله كتب آسماني هستند كه جملگي جهت رهنمود بشر نازل شده‌اند. حال آدمي كه در عرصه ي ‌دنيا پا نهاده است ، به انواعي از امتحانات الهي و حوادث قهري مبتلا مي گردد كه ممكن است رفتاري مبتني بر گناه از او صادر شود و آثار سوء آن گريبان گير او گردد. خداوند متعال كه شمول رحمانيتش بر‌ تمام عالم هستي گسترده شده است‌ طريقي براي برگشت و محو نمودن آثار سوء اعمال ناشايست‌، قرارداده است كه همان پشيماني از گناه و استغفار نمودن است .در اين صورت آثار سوء اعمال فرد گنهكار، ديگر شامل حال او نمي گردد . اين تحقيق با هدف شناخت آثار اخلاقي استغفار از منظر قرآن و عهد جديد و با روش توصيفي و مقايسه اي و با بهره گيري از منابع كتابخانه اي انجام شده است. نتيجه ي حاصل شده از اين مباحث گوياي آن است كه استغفار در بعد فردي و اجتماعي از منظر قرآن كريم آثاري همچون دوري از يأس و نااميدي ،جلوگيري از غرور و خود برتربيني، تحول همگاني و جلوگيري از انحرافات اخلاقي جامعه و... به همراه دارد و در ظاهر چنين به نظرمي رسد كه از ديدگاه عهد جديد نيز آثاري مانند ترك گناهان آينده، شفا يافتن از بيماري‌هاي معنوي و زمينه سازي حاكميت موعود و ايجاد صلح و يكپارچگي جوامع را در پي دارد .اما از مقايسه آثار مذكور در اسلام و مسيحيت مي توان دريافت كه استغفار حقيقي با آداب و شرايط خاص در آموزه هاي عهد جديد بدليل تحريف محقق نمي گردد، بلكه درتعاليم مسلمانان هست كه نتيجه ي استغفار طوري است كه در نهايت موجب رفع حقيقي آثار سوء اعمال مي شود .