پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كلام الهي و بزرگترين معجزه‌ي خاتم پيامبران(ص) و شايسته‌ترين راهنماي انسان‌ها تا پايان تاريخ مي‌باشد. كتابي كه هدف نزول خود را هدايت بشر و راهنمايي او براي خروج از تاريكي‌ها به سوي نور بيان كرده است. و از آن‌جايي كه خود را بهترين سخنان دانسته، برماست براي دانستن فرهنگ گفتار، دست به دامن قرآن زده و در فهم آن سخن اهل ذكر يعني ائمه‌ي معصومين(ع) را معيار حقّانيت و صحّت آن بدانيم؛ زيرا كه خود قرآن مي‌فرمايد: «اگر نمي‌دانيد از اهل ذكر بپرسيد». مفهوم شناسي گفتار: گفتار، به گفتن، گفت، سخن، گفته مي‌گويند، و بعضي ديگر، حديث، مقاله، مقال، كلام را بر آن افزوده‌اند. اهميت سخن و گفتار: زبان از نعمت‌هاي بزرگ آفريدگار هستي به انسان است. خداوند متعال در سوره‌ي بلد پس از ذكر سوگندهايي پر معنا، و اشاره به زندگي پررنج انسان، شماري از مهم‌ترين نعمت‌هايي را كه به بشر ارزاني داشته است يادآور مي‌شود، كه يكي از آن‌ها نعمت زبان است: «آيا براي او دو چشم قرار نداديم و يك زبان و دو لب؟» زبان از اعضاي شگفت‌انگيز بدن انسان است و وظايف بزرگي را عهده‌دار مي‌باشد كه از مهم‌ترين آن‌ها سخن گفتن است. ايزد متعال در قرآن كريم پس از ذكر خلقت انسان، از نعمت بيان، سخن گفته و فرموده است: «خداي رحمان، قرآن را ياد داد، انسان را آفريد، و به او «بيان» را آموخت».