پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امنيت يكي از مهم‌ترين مولفه‌هاي اجتماعي است كه زيربناي تمامي امور بوده و با عدم آن هيچ‌گونه فعاليت فردي و اجتماعي انجام‌پذبر نخواهد بود.يكي از عوامل موثري كه موجب توسعه امنيت اجتماعي مي‌شود، آموزه‌هاي اسلامي است كه باعث خودكنترلي در افراد مي‌شود و ديگر نياز به كنترل رسمي و غير رسمي نمي‌باشد. محقق در اين تحقيق با توجه به اهميت و ضرورت تاثير آموزه‌هاي اسلامي در پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي و كمك به توسعه امنيت اجتماعي تصميم گرفت، كه تاثير آموزه‌هاي اعتقادي، اخلاقي و فقهي را مورد بررسي قرار ‌دهد. از جمله اهداف اين پژوهش بررسي كاركرد و آثار آموزه‌هاي اعتقادي و اخلاقي و فقهي در پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي و ايجاد امنيت و اصلاح افراد در جامعه مي‌باشد. پژوهش حاضر از نوع توصيفي تحليلي است،شيوه گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي مي‌باشد و با رجوع به منابع مكتوب، اعم از كتب، پايان‌ نامه‌ ها و مقالات و نيز بكارگيري نرم افزارهاي اسلامي است. نتايج به دست آمده مويد اين امر است كه تعاليم و آموزه‌هاي اسلامي در همه زمينه‌ها به دغدغه‌هاي بشري پاسخ مي‌دهند و رنگ كهنگي به خود نمي‌گيرند، چه در زمينه اخلاقي يا معنوي و چه در زمينه نظارتي كه سبب پيشگيري از ارتكاب تخلفات مي‌شود،چرا كه ايمان به خداوند، ايمان به روز جزا و توجه قلبي و عملي به اصول و فروعات ديني و آموزه‌هاي اخلاقي و فقهي در ايجاد و توسعه امنيت اجتماعي تاثير بسزايي دارد و با نهادينه كردن آموزه‌هاي اسلامي در جامعه مي‌توان به اصلاح جامعه و توسعه امنيت اجتماعي كمك موثري كرد.