پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تربيت ديني يعني ساختن انسان بر اساس آموزه‌هاي مذهبي به گونه‌اي كه مفاهيم ديني، هويت و شخصيت فرد را شكل دهد و آموزه‌هاي ديني ازاو انفكاك ناپذير باشد به عبارتي ديگر تربيت ديني يعني ايجاد سبك خاصي از عمل و رفتار كه متكي به آموزه‌ها و ضوابط ديني باشد. دوران كودكي دوراني است كه بر اساس فطرت كودك و ويژگي‌هاي روان‌شناختي، وجود او پذيرنده ارزشها و اصول خواهد بود. طبق سخنان ائمه هدي عليهم السلام و روان‌شناسان كودك، چنانچه تعليم و تربيت از كودكي آغاز شود تاثير مثبت و بلند مدتي بر كودكان خواهد داشت و همانند نقوشي كه بر سنگ نگاشته شده است ماندگار مي‌گردد . با توجه به ويژگي عصرحاضر و جهان رسانه و ارتباطات و گسترش افراد، آراء و فرهنگ‌هاي متنوع و متغيير، تثبيت گزاره‌هاي ديني و نهادينه‌سازي مفاهيم اعتقادي در وجود افراد بيش از پيش ضروري و لازم است. چرا كه آنچه ملكه نفساني گردد موجب ثبات خواهد شد. بنابراين استفاده از روش‌هاي كارآمد و زمينه‌ساز تقويت وتثبيت ارزش‌ها از جمله ارزشهاي اخلاقي وديني، اورا براي ورود به مراحل گوناگون زندگي آماده مي‌كند و ثابت قدم و استوار مي سازد . روشهاي متفاوتي براي آموزش مفاهيم اخلاقي و ديني وجود دارد ولي در هر بازه زماني به علت ويژگي‌هاي روان‌شناختي سن، روش خاصي را مي‌طلبد لذا پژوهش حاضر روشهاي موثر بر كودكان 6تا11سال را از منظر معصومين عليهم السلام و به روش كتابخانه‌اي جهت تثبيت ونهادينه‌سازي آموزه‌هاي اخلاقي و كلامي مورد بررسي و تحليل قرار داده است. مولفه‌هاي تاثيرگذار درنهادينه‌سازي تعليم و تربيت عبارتند از: ابراز محبت، ايجاد ميل و رغبت، بازي، الگوي عملي بودن، تمثيل، قصه‌گويي و... كه هر يك را به لحاظ مباني حديثي وسيره‌ي عملي ائمه‌ي معصومين عليه السلام دراين پژوهش مورد تحليل قرارداده‌ايم.