پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تحقيق حاضر با هدف دست‌يابي به سلامت معنوي در دوره نوجواني با تأكيد بر آموزه‌هاي ديني و آشنايي با شيوه‌هاي دست‌يابي به سلامت معنوي تدوين شده است. به اين منظور در گام نخست، مفهوم نوجوان، معنويت، مراقبت معنوي، سلامت معنوي و ويژگي‌هاي سلامت معنوي از منظر صاحب‌نظران و انديشمندان مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به اهميت نوجوانان كه آينده‌سازان و سرمايه‌هاي هر كشور بوده و اينكه دوره نوجواني، دوره سرآغاز دگرگوني جسمي، رواني و اجتماعي و دوره آماده‌سازي براي مسئوليت‌هاي بزرگ همچون مسائل خانوادگي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي در بزرگسالي مي باشد، دست‌يابي به سلامت معنوي نوجوانان اهميت زيادي دارد. اين تحقيق كيفي از نوع توصيفي- اكتشافي- تحليلي مي‌باشد و از روش كتابخانه‌اي، همراه با تجربه، براي گردآوري اطلاعات استفاده شده است. در اين تحقيق، شيوه شناختي و رفتاري سلامت معنوي مورد بررسي قرار گرفت. شيوه هاي شناختي كه شامل شيوه اسوه‌سازي معنوي، تصويرسازي معنوي و اعطاي بينش معنوي و شيوه‌هاي رفتاري كه شامل شيوه فضاسازي معنوي، همنشيني و شيوه اعمال و مناسك مذهبي است. اين تحقيق گوياي آن است كه در تربيت و سلامت معنوي نوجوان؛ مدرسه، معلمان و خانواده، نزديك‌ترين، قابل دسترس‌ترين بخش بوده و قابل برنامه‌ريزي است. گفتگو و سؤال و جواب با افراد متفكر و صاحب‌نظر در امور ديني نيز، تفكر نوجوان را شكوفا ساخته و دست‌يابي به سلامت معنوي در نوجوان را مهيا نموده و نوجوان را آماده تصميم‌گيري درست مي كند. بالاخره ترغيب و بشارت به انتخاب احسن و همنشين خوب و صالح باعث تربيت ايماني و معنوي مي‌شود زيرا فرد را به مجالس معنوي و ديني برده، گفتگوي آنان بيشتر در اين زمينه بوده، نسبت به يكديگر تقويت‌كننده خواهند بود و عبادت به صورت عملي، جهان‌بيني توحيدي نوجوان را تنظيم كرده و انسجام مي‌بخشد.