پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده معناشناسي واژگان قرآن از روش‌هاي جديد پژوهش در قرآن كريم محسوب مي شود. در اين نگاه ، پس از انتخاب كلمات كليدي قرآن، حوزه هاي معناشناسي هر واژه به همراه ارتباط با واژگان مترادف ومتضاد ميان آن ها، ازفرهنگ لغات و تفاسير مورد بررسي قرار گرفته و برخي لايه هاي معنايي آيات ظاهر مي شود. در اين اين رويكرد سعي شده، با ملاحظه بافت وسياق و با توجه به مجاورت كلمات و تكيه بر مجموعه يا بافت كلي قرآن، انسجام و پيوستگي معارف قرآن را روشن كند. تحقيق حاضر سعي دارد با استفاده از روش يادشده، حوزه ها ي معنايي واژگان مرتبط با واژۀ «زيغ» را با نظر به سياق و روابط هم نشيني و جانشيني كلمات ، روشن كند؛ به اين ترتيب كه معناي اين واژه ابتدا از منابع معتبر لغت، مورد جست وجو قرار گرفته و سپس مصاديق مختلف آن با ملاحظه بافت و سياق آيات از تفاسير معتبر، روشن مي شود و از محور هم نشيني در فهم معنا و مصداق آيات، كمك گرفته مي شود و معناشناسي اين واژه در حوزه هاي متعددي نظير ضلالت، غيّ و در مقابل هدايت ، رشد ، قصد و ثبات تبيين مي شود.با توجه به دستور تدبر در قرآن دانسته مي شود كه قرآن داراي بطون و سطوح معنايي متعددي است.پس نياز است در هر كدام از واژگان قرآن عميق تر نگريسته شود تا ارتباط معنايي آن را با آيه و سوره و آيات و سوره هاي ديگر بهتر بشناسيم. با توجه به اهميت مفهوم«زيغ» كه در معناي ابتدايي و في البداهه ، انحراف به ذهن خطور مي كند، و از مصاديق آن در رشد و تعالي انسان نقش داشته، بدون شناخت مفهوم آن امري دشوار است.