پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از پرتكرارترين وعده‌هاي الهي در قرآن، وعده معيت خدا با بندگان است. با توجه به اين‌كه از يك‌سو باور معيت واجب‌الوجود بلندمرتبه و نامحدود با انسان سراسر فقر و نياز، مشكل به‌نظر مي‌رسد و از سوي ديگر برداشت نخست از مفهوم معيت الهي، فقط همراهي در جهت نصرت و ياري است، در اين تحقيق جوانب مختلف معيت الهي يعني اقسام، مصاديق، عوامل و آثار آن در تفسير گرانقدر تسنيم، بررسي شد. معيت خدا با بندگان در سه قسم بررسي شده‌است: معيت مطلق و قيوميه خداوند با همه موجودات و معيت خاص كه بر دوگونه است يكي معيت مهر با نيكوكاران و ديگري معيت قهر با طاغيان و بدانديشان. نوشتار حاضر با روش «توصيفي- تحليلي» درنهايت به اين نتيجه رسيد كه آن‌چه با مخلوقات همراه است ذات الهي نيست بلكه فيض منبسط و فضل نامحدود اوست كه همراه كائنات است تا لحظه ‌به ‌لحظه هستي و نياز آنها را تأمين كند. ثمره شناخت و باور اين معيت، مراقبت تام و سازنده، ايمان به وجود تكيه‌گاهي مقتدر و رفع هرگونه اضطراب، ترس و غم و اندوه ‌است كه اين سرمايه‌اي است بس عظيم وكارساز براي انسان غريب و تنها در اين دنياي سراسر خدعه و نيرنگ. يكي از پرتكرارترين وعده‌هاي الهي در قرآن، وعده معيت خدا با بندگان است. با توجه به اين‌كه از يك‌سو باور معيت واجب‌الوجود بلندمرتبه و نامحدود با انسان سراسر فقر و نياز، مشكل به‌نظر مي‌رسد و از سوي ديگر برداشت نخست از مفهوم معيت الهي، فقط همراهي در جهت نصرت و ياري است، در اين تحقيق جوانب مختلف معيت الهي يعني اقسام، مصاديق، عوامل و آثار آن در تفسير گرانقدر تسنيم، بررسي شد. معيت خدا با بندگان در سه قسم بررسي شده‌است: