پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن به عنوان اصلي‌ترين منبع شناخت احكام الهي و فقه اسلامي است؛ كه در اين حقيقت هيچ اختلاف نظري ميان انديشمندان شيعه و سني نيست، ولي استفاده از اين منبع عظيم و لا يزال نيازمند به شناخت هايي است كه بدون آن شناخت ها حركت در مسير استنباط احكام از قرآن ميسر نخواهد بود.يكي از اين موارد شناخت عمومات قرآن و تخصيص هاي آن مي باشد كه براي اين مهم بايد ببينيم چه مواردي قدرت تخصيص قرآن را دارند ،يكي از اين تخصيصات آيات قرآن مي باشد و ديگري خبر متواتر كه اجماعي مي باشند و كسي شبهه اي در آن ايجاد نكرده است . اما در مورد تخصيص قرآن با خبر واحد اشكالاتي وجود دارد و بعضي در آن تشكيك كرده اند. كه در اين تحقيق سعي شده به اين موضوع پرداخته شود.در اين پايان نامه از روش كتابخانه اي استفاده شده است و ادله قائلين و مخالفين به تخصيص قرآن با خبر واحد و اشكالاتي كه بر هركدام از اين دلايل وارد مي كنند بيان شده است. همچنين بحث حجيت خبر واحد و أقوال بزرگان در اين مورد ذكر شده است. قول به جواز و عدم جواز تخصيص قرآن به خبرواحد آثار فقهي حقوقي زيادي دارد كه چند نمونه از اين موارد در اين پايان نامه مطرح شده است.