پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از مهمترين مسائل اعتقادي در ميان مسلمانان مخصوصاً شيعيان مسئله مهدويت مي-باشد. اين موضوع با توجه به اهميت و جايگاه ويژه‌اي كه در روايات معصومين] و همچنين گرايش افراد به اين موضوع داشته، مورد سوء‌استفاده جريان‌هاي انحرافي قرار بگيرد. افراد زيادي در عصر غيبت توانسته‌اند با مطرح‌كردن ادعاهاي دروغين مانند نيابت و سفارت و مهدويت و امامت، پيروان و طرفداراني را به سوي خود جذب نمايند. از جمله فرقه‌هاي انحرافي كه از آغاز فعاليتش تاكنون ۱۶۰سال مي‌گذرد بهائيت است. فرقه‌اي كه منشأ آن آيين بابي و مؤسس آيين بهائيت ميرزا حسينعلي نوري معروف به بهاءالله مي‌باشد. او مدعي مقامات مختلفي همچون نبوت (مظهريت)، الوهيت و ... بوده است اما فرقه تازه تأسيس ديگري با رهبري شخصي به نام احمد اسماعيل معروف به احمد الحسن، معارف ناب مهدوي را تحريف نموده است جريان مدعي يماني مي‌باشد. او خود را يماني روايات (يكي از ۵ نشانه اصلي قبل از ظهور) دانسته در حالي كه داراي مليّت عراقي است. ما در اين پژوهش بر آن شديم تا با مقايسه اين دو جريان انحرافي يعني بهائيت و احمد الحسن، مشابهت‌هاي آن‌ها در زمينه‌هاي مختلف را بيان كنيم. هرچند اين دو جريان در ظاهر با هم ارتباطي ندارند ولي مشتركات فراواني بين آن‌ها وجود دارد.