پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مقايسه اعمال مؤمنان و كافران در قالب داستان يكي از شيوه‌هاي غيرمستقيم تربيتي است كه نقشي تأثيرگذار در بيداري انسان‌ها دارد. امروزه با عوض شدن ملاك دينداري در نظر عده‌اي به نظر مي‌رسد نشانه و مشخصه عمل مومن و كافر در جامعه كمرنگ شده و جايگاه اين دو گروه باندازه‌اي بهم نزديك شده كه در بسياري از موارد مومن و كافر قابل تشخيص نيستند از اين رو با روش توصيفي تحليلي به مقايسه‌ي، اعمال انسان‌هاي مؤمن و كافر و بيان معيار رفتار فردي و اجتماعي آنان مي‌تواند انسان را در شناخت عمل مؤمنانه و كافرانه كمك دهد؛ و با روش توصيف و تحليل آيات در ارائه ملاك و ميزان انسان كامل بهره برساند. به‌عنوان نمونه؛ مقايسه عمل حضرت آدم (عليه‌السلام) در توبه و استغفار در سرپيچي از فرمان خداوند و تكبر شيطان در عدم سجده بر آدم و عدم پشيمانيش به انسان-ها را تبيين نموده است. در بيان معيار رفتار فردي در تشخيص افراد مؤمن و كافر مي‌توان از شاخصه‌هايي مانند ايمان و عمل صالح، عقل، داشتن علم و بصيرت، تقوا، و ولايتمداري، نام برد كه مهم‌ترين معيار و ميزان در اعمال فردي و اجتماعي شناخت و معرفت نسبت به پيامبر اكرم( صلي‌الله‌عليه و‌آله) و ائمه معصومين (عليهما السلام) را مي‌توان معرفي كرد و در بعد معيار اجتماعي عدالت، وحدت و صلح ملاك‌هاي معتبري در شناخت فرد مؤمن و كافر مي-باشند. مهم‌ترين معيار در اين بعد عدالت است كه در راستاي ارتقاي سطح آگاهي و معرفت فرد و جامعه كاربرد بسزايي دارد. از مقايسه اعمال اين دو گروه مي‌توان نتيجه گرفت كه مومنان با پيروي از متخصصان معصوم مانند پيامبر اكرم و ائمه معصومين (عليماسلام) راه سعادت را مي‌پيمايند و كافران با پيروي از هوي و هوس و ابليس‌ جز گمراهي و تاريكي و عذاب دنيوي و اخروي نصيبشان نمي‌شود و فقط انسان‌هاي مومن هستند كه برنده‌ي زندگي دنيا و آخرت هستند.