پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اخلاص يعني شخص، دين و عمل خود را بطور خالص براي خداوند قرار بدهد به گونه‌اي كه در ايمان خود براي خداوند شريكي قرار ندهد و در عمل خود هرگز «ريا» به‌كار نبرد. اخلاص توحيدي، عنواني است كه در دو بخش اعتقاد و عمل، كاربرد دارد و رابطه متقابل با يكديگر دارند. اخلاص خواه در مرتبه عمل و عبادات يا عقيده، از اساسي ترين پايه هاي تهذيب نفس است و نقش ويژه اي در زندگي دنيا وآخرت انسان دارد. هدف تحقيق حاضر، تبيين آثار دنيوي واخروي اخلاص در آيات و روايات با تمركز بر آثار مفسر معاصر حضرت آيت الله جوادي آملي به روش توصيفي تحليلي است. برپايه يافته ها و نتايج تحقيق، ارزشمندي خود فرد و عمل خالصانه اش نزد خداوند، دستيابي به مقام خلت و سعادت، نزول حكمت، استجابت دعا، رفع عذاب دنيوي، شكرگذاري، برخورداري از هدايت قرآن، بركت در مال و دستيابي به مقام ولايت از مهمترين آثار دنيويِ فردي و محبوبيت در دلها، وحدت و همدلي، ايثار، ماندگاري نام نيك در تاريخ، موفقيت در امور، حفظ حقوق مسلمين، مشكل گشايي، دعوت مردم به تقوا از مهمترين آثار اجتماعي اخلاص در عقيده و عمل است. قرارگرفتن در زمره مؤمنان راستين، فرجام نيك و ورود به بهشت از مهمترين آثار اخروي اخلاص در دين يا عقيده است. براساس آموزه هاي ديني، اخلاص در عمل و عبادات نيز نقش فراواني در حيات اخروي انسان دارد. براي نمونه، اخلاص در صبر، درود پياپي فرشتگان بهشتي و هم جواري با خانواده صالح بهشتي خود را به دنبال دارد. اخلاص در انفاق موجب پاداش مضاعف و كامل، آمرزش گناه و دستيابي به بهشت، فلاح و رستگاري، مشمول رحمت الهي شدن، كسب رضايت خدا، بهره مندي از امنيت مي شود. اخلاص در توبه موجب آمرزش گناه و فرجام نيك مي شود. اخلاص در امربه معروف و نهي از منكر، هجرت و جهاد نيز، اجر عظيم به همراه دارد. آثار اخلاص، با توجه به مراتب آن، متفاوت است. هرچه مرتبه خلوص بالاتر باشد به همان ميزان در سعادت دنيوي و اخروي انسان و دستيابي به حيات طيبه تاثير بيشتري دارد. ارزش حقيقي همه آموزه ها بطور مستقيم و غيرمستقيم و رمز بقاء اعمال متكي به يك حقيقت و متأثر از روح واحدي به نام اخلاص است.