پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده عزت نفس همان حسّ خود ارزشمندي، توانمندي، لياقت و شرافت در انسان است كه او را از غير خدا بي نياز مي‌كند، از بند هوا و هوس مي‌رهاند، از ذلّت و حقارت دور مي‌سازد و نتايج مطلوبي بر شخصيّت او مي‌گزارد. كودكان هم به خود علاقه‌مندند و دوست دارند ديگران به شخصيّت و نيازمندي‌هاي آنان احترام بگذارند. پس، نبايد كرامت نفس را در كودكان ناديده گرفت. بلكه، حفظ و تقويّت اين ميل فطري، در دوران كودكي از اهميت بيشتري برخوردار است. دوران كودكي طلايي‌ ترين زمان پرورش شخصيّت و ايجاد خود باوري و عزت نفس در پرتو ارضاء نيازهاي فطري و غير فطري اين دوره، توسط خانواده است. والدين، منشاء بيروني شكل گيري عزت نفس در فرزندانشان هستند. تربيت صحيح فرزند در خانواده مي‌تواند او را به اوج عزتمندي و خود باوري و همين تربيت نا صحيح مي‌تواند موجب انحطاط و كم ارزش بيني در او شود. فرزنداني كه در فرايند تربيت توسط خانواده، در بستر محبت، تكريم شده‌اند و عزت نفس و حس لياقت و ارزشمندي در آنان تقويت گشته است، در بزرگسالي داراي شخصيتي مستقل، همت عالي، اراده آهنين و برخوردار از استحكام دروني، صفات و سجاياي اخلاقي، هستند. اينان، افراد خود ساخته‌اي هستند كه خود را براي رويارويي با مسائل آماده مي‌كنند و براي حلّ مشكلات در انتظار ديگران نمي‌مانند. در اين پژوهش با عنوان «آثارتربيتي عزتمندي فرزندان درخانواده با تأكيد برآموزه هاي ديني» به بررسي شكل گيري مثبت شخصيّت فرزند تا حد زيادي به رفتار و تربيت عزتمندانه او توسط خانواده صورت مي‌گيرد. از طرفي، بيشتر معضلات و مشكلات رفتاري فرزندان در بزرگسالي، باز خورد بي اهميت پنداشتن اين اصل تربيتي، يعني بزرگداشت و حفظ كرامت فرزندان، در خانواده است. از اين رو، دين مبين اسلام، با بيان آثار تربيتي عزتمندي كودكان اين سرمايه فطري در كودكان، خانواده را مصمّم بر بكارگيري اين ميل اصيل و فطري مي‌كند تا در سايه آن به پرورش رشد صفات حميده و محاسن اخلاقي در فرزندان همت گمارند.