پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ناصبي‌گري از مفاهيمي است كه در اسلام به‌خصوص در دوران بني‌اميه مورد توجه قرار گرفت؛ به‌طوري كه با شروع حكومت معاويه به آن رسميت داده شد و به عنوان يك ارزش بخشي در دين معرفي شد. ادامه جريان ناصبي‌گري در دوران حكومت امويان باعث پيامدهايي شد كه آثار آن در عصر حاضر نتايجي جز تفرقه‌افكني و عقب‌ماندگي مسلمانان در عرصه‌هاي مختلف ندارد و همين‌طور جنگ‌ها و خون‌ريزي‌هايي كه در ميان گروه‌هاي مختلف مسلمانان كه حاصل آن تضعيف مسلمانان و انحراف امت اسلام است. تحقيق حاضر با روش بنيادي و كتابخانه‌اي به پيامدهاي ناصبي‌گري در دوران بني‌اميه در حوزه‌هاي مختلف ازجمله كلامي، فقهي، اجتماعي و سياسي مسلمانان پرداخته‌است، تا بيان كند كه ريشه بسياري از مشكلات و معضلات مطرح‌شده امت اسلام، چيزي جز جريان ناصبي‌گري در دوران بني اميه نيست. دستاورد پژوهش آن است كه ناصبي‌گري در دوران بني‌اميه پيامدهاي عميقي در حوزه‌هاي مختلف بدنه اسلام به‌وجود آورد كه باعث لطمات بسياري مانند عقب‌ماندگي مسلمانان از لحاظ علمي و فرهنگي، اجتماعي و سياسي در مقابل امت‌هاي ديگر، تفرق و تكفير گروه‌هاي مسلمان نسبت به يكديگر، و انحراف اسلام در از مسير اصلي را به‌عنوان نمونه بيان نمود. با شناخت اين پيامدها در حوزه‌هاي مختلف در زمان كنوني شايد بتوان به شناخت بسياري از مشكلات و انحرافات در امت اسلامي دست پيدا كرد و نسبت به آن چاره‌جويي نمود.