پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ائمة معصومين (ع)، به اقتضاي شرايط اجتماعي حاكم برجامعة خويش برنامه اي براي ارشاد همه جانبة شيعيان بالاخص در حوزة سياسي و اجتماعي و فرهنگي جامعه درنظرگرفتند. امام هادي (ع) هم به نابه شرايط جامعه ي آن روز كه دشمنان ايشان فقط شامل حاكميت غاصب عباسي نبود بلكه در حيطة فرهنگي،مذهبي و ديني، انواع جرياناتي هم حاكم بود كه خطراتش بيشتر جنبه ي اعتقادي كلامي بوده و انديشه و اعتقادات مردم را مورد هجمه قرار مي داد.جرياناتي هماهنگ و همسو با افكارات دستگاه خلافت نظير: اهل حديث، حنابله، فقهي حديثي مالكي، فقهي كلامي ابو حنيفه، فقهي شافعي، كلامي معتزله.و جريان هاي شيعيان غير امامي كه شامل: زيديه، غلات، جريان شيعيان اسماعيليه ، خوارج، اهل كتاب، زنديقان و شعوبيه و حشويّه مي شد.پس لازم بود امام هادي(ع)، طوري اوضاع را مديريت كنند كه بتوانند در مقابل اين همه چالش سكان كشتي بشريت را به بهترين شكل به سوي نور هدايت كنند.ايشان با تربيت شاگردان مبرز در حيطة سياسي اجتماعي و علمي فرهنگي توانستند به اين مهم دست پيدا كنند.گونه شناسي سياسي اجتماعي راويان كه شامل فعالان سازمان وكالت، فعالان در حوزه ي حديث و شاگرد پروري، پاسخ گوبه شبهات و سوالات مردم افراد انقلابي و شخصيتي سياسي، نفوذ كنندگان در دستگاه خلافت و...مي شودو گونه شناسي علمي فرهنگي فعالان در حوزه ي تاليف انواع علوم(علوم ديني و اسلامي شامل: علم الحديث، كلام، فقه ، تفسير و قرائت ودر حيطه ي علوم پايه شامل: طبّ، نجوم و رياضي، تاريخ، جغرافيا و علوم ادبي شامل: ادبيات، صرف ، نحو شعر و نگارش) و مناظرات علمي كلامي را شامل است، ما را در تبيين مديريت اجتماعي سياسي و فرهنگي امام هادي (ع)ياري مي رساند. اين پژوهش به شكل كتابخانه اي و به روش تحليلي توصيفي در سه فصل ،كليات،گونه شناسي سياسي اجتماعي اصحاب امام هادي (ع)و گونه شناسي اصحاب علمي فرهنگي امام هادي(ع)مي باشد