پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

پژوهش حاضر به دنبال شيوههاي پيشگيري از گناه از ديدگاه آيات و روايات با تأكيد بر تفسير الكاشف است. با توجه به چالش هاي اجتماعي از قبيل فحشا و منكر، بدحجابي، مجالس لهو و لعب و مشكلات فردي از جمله كم شدن اعتقادات و ايمان، ترك نماز و ترك واجبات الهي در جامعه و در خانوادهها و آلوده شدن به گناهان مختلف شيوههاي ترك گناه مورد دقت قرار گرفته است. با تأكيد بر تفسير الكاشف براي پيشگيري از گناه، آيات قرآن را بررسي و ابعاد وجوه پيشگيري استخراج و ابعاد آن در فصولي مجزا از جمله فردي، اجتماعي، توحيدي و آخرتي ميباشد. با توجه به بررسيهايي كه در متون ديني خصوصا در تفسير الكاشف شد، يافتههاي عوامل فردي همچون توبه، حفظ زبان، حفظ چشم از گناه، كنترل گوش، ترك فكر گناه، و اقامه نماز و تلاوت قرآن كريم است كه زمينه پيشگيري و اجتناب انسان از گناه با جنبه فرديت و حق فرد براي آزادي و رسيدن به استعدادهاي نفس خويش هستند تا استعداد فطري براي تكليفمداري و فرمانبري از دستورات الهي شكوفا شود. يافته‌هاي عوامل اجتماعي همچون امر به معروف و نهي از منكر، وجودي رهبري لايق و اطاعت از او، وجود علما، ترك هم‌نشيني با فرد گناهكار، است كه زمينه پيشگيري كه مربوط به تعامل فرد با فرد ديگري است، نقش مؤثر دارند. يافتههاي عوامل توحيدي همچون فضل و رحمت خداوند، اقامه نماز و تلاوت قرآن كريم، توجّه به احسان خداوند، بندگي در برابر خداوند و ذكر و ياد خداوند و بينش توحيدي كه از هدايت‌يافتگي از سوي خداوند هستند كه نسبت به ديگر پيشگيريها جنبه توحيدي و تقرب به خدا بيشتر است، در پيشگيري از گناه نقش مهمي را ايفا نمايد.و يافتههاي عوامل آخرتي همچون توجّه به كيفر سخت خداوند و توجّه مؤمنان به حشر در يادآوري فرد به زندگي پس از مرگ ايمان به آخرت و يقين به وقوع حساب نقشهاي ارزندهاي در يشگيري از گناه هستند.و در پايان روش تحقيق به صورت نقلي-وحياني و روش گردآوري اطلاعات آن به صورت كتابخانهاي و روش پردازش آن به صورت توصيفي است.