پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

رساله حاضر، با عنوان «آموزه‌هاي اخلاقي سوره انسان» در چهار فصل نگاشته شده كه به تحليل تعاليم اخلاقي اين سوره، در سه بُعد الهي، فردي و اجتماعي مي‌پردازد. چون مقوله اخلاق و تأثير آن در زندگي دنيوي و اخروي انسان انكارناپذير است. زيرا اخلاق موجب سعادت و شقاوت انسان مي‌گردد؛ اگر فضيله اخلاقي در انسان ملكه شود، انسان را به سوي كمال مي‌رساند ولي اگر رذيله در انسان ملكه شود؛ موجب شقاوت مي‌شود و انسان را به پستي مي‌كشاند. ازاين‌رو در ميان سور قرآني، سوره الانسان به لحاظ اشتمال بر آموزه‌هاي اخلاقي، جايگاه ويژه‌اي دارد. براين‌اساس، نگارنده با تأمل دقيق در آيات سوره الانسان و تفاسير ارائه شده، در پي استنباط و استخراج آموزه‌هاي اخلاقي اين سوره برآمده است. كه شامل بايدها و نبايدها در حوزه فردي و اجتماعي است. بايدهاي اخلاق فردي ياد شده در سوره الانسان عبارتند از: لزوم شكرگزاري، ذكر و ياد خدا، اخلاص و خوف از خدا، صبر، شب زنده‌داري است. كفران نعمت و عدم پيروي از كفار، دنياگرايي و غفلت از آموزه‌هاي اخلاق فردي در حوزه نبايدهاست. در بايدهاي آموزه‌هاي اخلاق اجتماعي؛ انفاق كردن، وفاء به عهد و اطعام بررسي شده و در حوزه نبايدها؛ عدم منت‌گذاري و عدم پذيرش گناه آمده است. اين پژوهش با روش پژوهشي نقلي- وحياني و روش داده پردازي توصيفي-تحليلي و روش گردآوري كتابخانه‌اي و رايانه‌اي به رشته تحرير درآمده است. واژگان كليدي: سوره الانسان، آموزه‌هاي اخلاقي سوره الانسان، بايدها و نبايدهاي اخلاق فردي، بايدها و نبايدهاي اخلاق اجتماعي.