پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده از گذشته تا به حال تمامي انسان ها با اين تفكر زندگي كرده اند كه از اين دنياي فاني به سراي باقي پا خواهند گذاشت و درآن سرا جاودانه خواهند بود. همه انسان هاي مؤمن بر اين باورند كه راحتي و آسايش در جهان آخرت مشروط به يافتن منجي و انجام دادن اعمال نيكوكارانه در اين دنياست تا به واسطه اين افعال مصالح رستگاري را فراهم سازند و بار سفر بربندند. به همين دليل بحث نجات و رستگاري و ارائه تصويري روشن از سعادت ضرورت دارد.بر اين اساس انديشمندان مسلمان و مسيحي راه رسيدن به رستگاري را داشتن منجي معرفي مي كنند.هدف نگارنده در اين پژوهش، بررسي رابطه منجي و رستگاري در اسلام و مسيحيت است.بيان مؤلفه هاي منجي و رستگاري در رسيدن به سعادت از منظر دو دين مقدس( اسلام و مسيحيت) بيان شده است. دوسويه بودن رستگاري و داشتن منجي، ارتباطي است كه بين اين دو تعريف وجو دارد؛ منجي اگر درست انتخاب شود قطعاً انسان را به رستگاري مي رساند و نجات و رستگاري فرد منوط به وجود منجي است تا مسير رستگاري را براي او روشن شود.هركدام از اين دو اديان آسماني و الهي منجي را طوري خاص معرفي مي كنند و رستگاري را از عوامل حضور منجي دانسته و هر كدام مصداقي مشخص از منجي دارند. كليد واژه ها: منجي، رستگاري، نجات، فوز و فلاح، سعادت، اسلام، مسيحيت.