پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ادب انبياء عليهم السلام از موضوعات مهم اخلاقي و قرآني بوده كه از ديرباز در سرگذشتهاي قرآن كريم و كتب مقدس مورد توجه بوده است. ادب دو جنبه رفتاري و گفتاري دارد كه با توجه به نوع مخاطب در ارتباط با خدا، مردم و خانواده مورد بررسي قرار ميگيرد. انبياء عليهم السلام به عنوان الگوهاي بشر كه ممتاز به آداب الهي هستند كه وقتي مخاطب ايشان خداست، در دعا و درخواستهايشان كه جنبه گفتاري ادب بوده و نيز در انجام واجبات و ترك محرمات كه جنبه رفتاري ادب است، دقت و توجه لازم را داشته اند. ايشان همچنين در ارتباط با عموم مردم به رعايت ادب در دو جنبه رفتاري و گفتاري اهتمام داشته اند. البته گاهي مخاطب ايشان خانواده است كه با توجه به اينكه ايشان انسانهاي پرورش يافته مكتب الهي هستند به تمامي شؤون و آداب توجه كرده اند. اين پژوهش كه به شيوه توصيفي-تحليلي و مقايسه تطبيقي، شاخصه هاي ادب انبياء عليهم السلام را در دو كتاب شريف قرآن و كتاب مقدس بررسي كرده باعث شد تا ديد روشن تري نسبت به جايگاه ويژه قرآن و دين اسلام بيش از پيش ايجاد شود. با توجه به اينكه قرآن كريم مهيمن و مسلط بر ديگر كتب آسماني مي باشد و در كتاب مقدس نيز نمونه هايي از ادب و رفتار پسنديده ايشان در مواجهه با خداوند و مردم و خانواده ديده شد اما آنچه قرآن كريم در مقايسه با كتب ديگر به تصوير مي كشد بسيار دقيق و لطيفتر است