پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تعدادي از سوره‌ها و آيه‌هاي قرآن كريم به جهت ويژگي خاص خود، مورد اختلاف دو فرفه ي شيعه و اهل سنت واقع شده اند كه از اهميت فوق العاده اي برخوردار هستند. يكي از اين موارد اختلافي و بسيار مهم، آيه 35 سوره ي مباركه ي مائده بخصوص ذكر لفظ «وسيله» در اين آيه مي‌باشد. اين پژوهش با مطالعه‌ي تطبيقي كتب تفسيري مفهوم ومصاديق وسيله را در تفاسير فريقين بررسي كرده‌است. از بين اين معاني، تفسير وسيله به« قرب، انجام عمل صالح، انجام طاعات و ترك معاصي، درجه اي در بهشت، شفاعت، هرچيزي براي رسين به مقصود وهرچيزي كه به آن متوسل مي‌شوند» شيعه با تفسير اهل سنت مشترك است . كه موارد «هر عملي كه انسان را به خدا نزديك مي‌كند قرآن كريم اهل البيت (عليهم السلام) محقق كردن حق عبوديت مطلوب رضايت خدا» فقط خاص شيعه مي باشد و مواردي از قبيل «محبت، حاجت، تقوا، هرچيزي كه موجب تقوا مي شودو شخص» اختصاص به تفاسير اهل سنت دارد. تفاسير شيعه بيشتر به مصاديق انساني وسيله مانند معصومين (عليهم السلام) پرداخته است. اما اهل سنت بيشتر مصاديق عملي راذكر كرده اند. حاصل آنكه وسيله در اين آيه باتوجه به ديدگاه دو فرقه مي‌تواند هر چيزي از قبيل باور، عمل و فردي كه مومنان را به خدا برساند، ‌باشد.