پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده امام علي (عليه‌السلام)، به عنوان اولين معصومي كه بعد از پيامبر (صلي‌الله عليه و اله) موفق به تشكيل حكومت شدند، ايشان با مشكلات بسياري روبرو مي‌شود، اولين حادثه حكومت علوي، عدم بيعت گروهي از صحابه خاص در مرحله بعد به وجود آمدن جنگ‌هايي است كه بين مسلمانان رخ مي‌دهد و ... در چنين بحراني وجود ياراني چون عمار بن ياسر و ابن عباس در مناصب سياسي اجتماعي نظامي فرهنگي مي‌توانست مسير حركت حاكميت را هموارتر كند، اهميت بررسي مقايسه عملكرد‌هاي عمار و ابن عباس در بزنگاه‌هاي نام برده شده، بدين جهت است كه موضع و عملكرد اين دو صحابه نسبت به سياست‌ها و تعاليم امام علي (عليه‌السلام) چگونه بوده است، و ماحصل اين مقايسه برتر بودن عمار از جهت خلوص و تقوا مي‌باشد كه در هر زماني در دفاع از ولايت كوتاهي نمي‌كند چرا كه عمار به عنوان آينه تمام نماي حقيقت و ايمان مي‌باشد در مقابل ابن عباس كه ايشان هم در هر لحظه‌اي به دفاع از ولايت و پيرو امام زمان خويش مي‌باشد اما مسائل سياسي اجتماعي را از منظر منفعت و مصلحت سياسي تحليل مي‌كند. لذا اين پژوهش با بهره‌گيري از منابع تاريخي و با روش توصيفي تحليلي علاوه بر اين كه به مقايسه مواضع و عملكردهاي عبدالله بن عباس و عمار بن ياسر در زمان خلافت امام علي (عليه‌السلام) پرداخته است اين زمينه را ايجاد كرده است كه عملكرد و مواضع اين دو صحابه بزگوار به عنوان الگويي در عرصه‌هاي سياسي اجتماعي نظامي فرهنگي در عصر حاضر باشد.