پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين پايان نامه به بررسي موضوع زمينه و آثار غفران در قرآن مي پردازد به اين ضرورت كه يكي از مهمترين مسائلي كه ذهن انسان را به خود مشغول نموده، مسأله‌ي رهايي از گناهان و نجات از عذاب ابدي است؛ لذا، سعي انسان در طول تاريخ اين بوده كه، راهي براي آن بجويد. قرآن، به اين نياز انسان به صورت ويژه‌اي پرداخته و در موقعيت‌هاي گوناگون از امكان جبران گناهان گذشته و اميد به عفو خداوند سخن به ميان آورده است، تا روزنه‌ي اميدي به قلب انسان باز كند، آنچنان كه در آيات بي‌شماري، به صفات خداوند كه با اين مسأله ارتباط تنگاتنگ دارد، پرداخته است؛ و حتي، به اين اندازه اكتفا نشده بلكه، انسانها را براي دستيابي به مغفرت الهي به مسارعه و مسابقه تشويق نموده تا در جهت رفع موانع نزول مغفرت و ايجاد مقتضيات دريافت مغفرت گام بردارند.واژه‌ي غفر 234 بار در قرآن استعمال شده كه بيش از 90 مورد آن همراه با صفات رحيم، ودود، عفُوّ و حليم آمده است و از اين موارد 4 بار با صيغه‌ي مبالغه‌ي غفّار و 91 بار با صيغه‌ي مبالغه‌ي غفور ذكر شده كه در بسياري از موارد نيز با تأكيد استعمال شده است.اين پايان نامه كه با روشي كتابخانه اي انجام گرفته است به بررسي مفهوم غفران و زمينه هاي اعتقادي و بينشي غفران مي پردازد و در پايان به آثار دنيوي و اخروي غفران اشاره مي كتد.