پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

هدف اين تحقيق شناسايي رابطه بين بينش و گرايش قرآني همسران در زمينه ي ازدواج و ‌زناشويي با سازگاري آنان مي‌باشد. روش تحقيق توصيفي از نوع پيمايشي بوده و جامعه آماري ‌شهروندان متاهل شهر گرگان مي‌باشند كه تعداد 215 نفر با استفاده ا ز روش نمونه گيري ‌تصادفي طبقه اي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. اعتبار سؤالات پرسشنامه با استفاده از ‌اعتبار محتوايي از نوع اعتبار صوري توسط متخصصان حوزه و دانشگاه مورد تاييد قرار گرفت. ‌پايايي ابزار سنجش با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ (897/. ) مورد تاييد قرار گرفت. يافته ‌هاي پژوهش نشان داد كه بينش قرآني پاسخگويان در خصوص ازدواج و زناشويي در حد ‌متوسط رو به بالا (724/3 از 5)، گرايش قرآني پاسخگويان در خصوص ازدواج و زناشويي در ‌حد متوسط رو به بالا (852/3 از 5) و سازگاري زناشويي در حد متوسط رو به بالا (821/3 از ‌‌5) قرار دارد. رابطه مثبت و معني داري بين بينش و گرايش افراد به آموزه هاي قرآني با ‌سازگاري زناشويي وجود دارد، به طوري كه هر چه بينش و گرايش افراد نسبت به آموزه هاي ‌قرآني افزايش يابد سازگاري زناشويي نيز افزايش مي‌يابد. ‌ همچنين بين سطح تحصيلات، مصرف رسانه اي، فعاليت هاي فراغتي، ارزش هاي اجتماعي ‌رابطه مثبت و معني داري با سازگاري زناشويي وجود دارد. ‌