پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده شناخت كامل همه‌ي آفريده‌ها و ابعاد فطري و روحي و جسمي انسان و جهان هستي ، تنها از راه آفريننده‌ي آن‌ها امكان دارد ؛ زيرا اوست كه «عالِم به عالَم هستي» است و سعادت ابدي دنيا و آخرت انسان را از طريق دين اسلام و قرآن و روايات اهل بيت (عليهم‌السّلام) تضمين نموده است. انسان در زندگي فردي و اجتماعي خود در دنيا با خدا و خود و ديگران ارتباط برقرار مي‌كند. خداوند در قرآن به انسان دستور داده است كه با خداي متعال ارتباط برقرار كند و خدا را ياد كند تا انسان را ياد كند و يك رابطه‌ي متقابل بين ياد خدا و ياد انسان وجود دارد. درباره‌ي اهمّيّت اين رابطه‌ي متقابل همين بس كه خداوند اين رابطه‌ را عامل اطمينان و آرامش روحي و رواني انسان بيان مي‌كند و ضرورت اين رابطه‌ را در صورت فقدانش در زندگي ، عامل زندگي تنگ و همراه با انواع بيماري‌هاي روحي و رواني و اضطراب و ... معرفي مي‌كند. لذا پژوهش حاضر با هدف كشف چيستي و چرايي و چگونگي رابطه‌ي متقابل ياد خدا و ياد انسان تدوين شده است. بنابراين سؤال اصلي اين است كه رابطه‌ي متقابل ياد خدا و ياد انسان چيست و چگونه است ؟ روش تحقيق در اين پژوهش نشان مي‌دهد رابطه‌ي متقابل ياد خدا و ياد انسان عامل اطمينان و آرامش در همه‌ي ابعاد زندگي فردي و اجتماعي انسان (از نظر روحي ، جسمي ، عملي، رفتاري و ...) است و در يك جمله باعث سعادت جاوداني دنيا و آخرت انسان مي‌گردد. از ديگر يافته‌هاي مهمّ اين پژوهش اين است كه در صورت فقدان اين رابطه در زندگي ، شقاوت ابدي دنيا و آخرت نصيب انسان مي‌گردد.