پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ايقاع و نظم آهنگ ناشي از صنايع ادبي كه همان موسيقي دروني و هماهنگي و نسبت تركيبي كلمات و طنين خاص هر حرفي در مجاورت با حرف ديگر است، علاوه بر القاي پيام به مخاطب به هدف اصلي ديگري كه تاثيرگذاري بر روح و فكر اوست مي پردازد، تا با ايجاد موسيقاي برخاسته از كلام معناي عميقتري را بر روح مخاطبان وارد كند. سخن وقتي ميتواند مفهوم خود را به بهترين وجه منتقل نمايد و در روح شنونده موثر باشد كه داراي فصاحت ، بلاغت و ساير محسنات لفظي و معنوي باشد. دعاها و مناجات امام سجاد (عليه السلام) در صحيفه سجاديه از اين لحاظ در اوج فصاحت و بلاغت است. صحيفه سجاديه سرشار از صنايع ادبي است و اين ويژگي خاص است كه مخاطبين را مجذوب ميكند. در حقيقت نظم آهنگ صحيفه جداي از معناي آن نيست بلكه هماهنگ با مقصود و غرض مناجات و دعا و همجهت با معناي آن است. نظم و آهنگي كه بر مجموعه صحيفه حاكم است، جنبهاي از زيباييهاي كلام حضرت در قالب دعا و مناجات است كه در روح مخاطبان نفوذ كرده و تاثير آهنگ آن نيز جاويدان است. اين پژوهش در صدد آن است كه به بررسي و شناسايي جنبه نظم آهنگ و موسيقي الفاظ و عبارات صحيفه سجاديه با روشي توصيفي ـ تحليلي و با استناد به منابع كتابخانه اي بپردازد.