پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

عصر حضور امام صادق ع ضمن اينكه يك دوره طلايي جهت بسط و تبيين معارف حقه الهي است، يكي از دوران هاي پرتلاطم و پرچالش مذهبي نيز به شمار مي رود كه بر اساس فضاي سياسي بوجود آمده، متشكل گرديد. امام صادق ع به عنوان جانشين به حق پيامبر ص در اين دوره پرچالش و مواجهه با فرق جديدي مانند مرجئه، معتزله، صوفيه، زيديه، اسماعيليه و ... كه هركدام خود را به حق مي دانستند با ابزارهاي مختلف علمي، حق و حقيقت را بيان نمودند. گاهي، تبيين حقايق اسلامي به كمك روايات نبوي، گاهي با مناظره¬ با اصحاب فرق و نشان دادن خطاهاي آن¬ها، گاهي با توجيه شيعيان و عموم مسلمانان نسبت به خطرات انحرافي ايجاد شده توسط اين فرقه ها و گاهي با لعن و نفرين آن¬ها هم شيعيان به خصوص و هم امت اسلام را به طور عام مورد توجه قرار مي داد. نتيجه اين مواجهه با اين فرق بناي محكمي براي اسلام ناب است كه ضمن كارآيي آن در عصر آن حضرت، آينده امت اسلام، خاصه مذهب تشيع را در فهميدن حق و حقيقت و برملا كردن تفكرات انحرافي آن فِرق و رهبران آن¬ها در مواجهه خود با حضرت ضمن درماندگي در برابر ايشان هم از نظر علمي و هم از نظر اخلاقي، به مقام شامخ علمي و ايماني و اخلاقي آن حضرت اعتراف نموده و گاهي اوقات ضمن بهره بردن از ايشان، بعضي از آن¬ها از انحراف خود دست كشيده و به دامن اسلام حقيقي بازگشتند. نتيجه چنين رويكردي معرفي شخصيت اهل بيت ع به عنوان جانشين به حق و بلامنازع پيامبر ص و مذهب ايشان به عنوان دين حق و سنت واقعي پيامبرص است.