پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده يكي از مهم ترين نيازهاي انسان در زندگي، عبادت و بندگي خداوند متعال است كه ريشه در فطرت انسان دارد و موجب رسيدن او به سعادت و كمال الهي مي شود. نقش مادر در بيداري و آماده سازي اين امور فطري و پرورش آن در فرزند، بسيار مهم و اساسي است و عامل اصلي در شكل گيري شخصيت فرزند مي باشد. آگاهي و آشنايي مادر از آموزه هاي ديني در تمامي مراحل (انتخاب همسر، دوران انعقاد نطفه، بارداري، دورارن شيردهي، كودكي، نوجواني و جواني) در تربيت صحيح و رشد معنوي فرزند بسيار مهم مي باشد لذا مادر بايد توانايي فكري و اعتقادي لازم جهت فراهم نمودن يك محيط مذهبي و آشنايي فرزند با مسائل عبادي را در خود تقويت نمايد و اعمال عبادي خود را به موقع و با جديت انجام دهد تا اين معنويت مادر به فرزند انتقال يابد و سبب ايجاد انگيزه و علاقه در فرزند درگرايش به امور عبادي شود. بنابراين نقش مادر در تربيت عبادي فرزند و پرورش نسلي سالم و صالح، بسيار مهم و سرنوشت ساز است. بي توجهي مادر از ايفاي نقش خود، باعث عدم آشنايي فرزند با مسائل ديني و عبادي خواهد شد و در نتيجه موجب بروز مشكلاتي در خانواده و جامعه مي شود. كليد واژه: مادر، فرزند، تربيت، تربيت عبادي، قرآن، روايات