پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده قرآن كريم مهم ترين اعجاز پيامبر خاتم، حضرت محمد است كه واژگان، متن و محتواي آن از راه وحي الهي بر او عرضه شده و از جهات گوناگون، معجزه رباني و برهان صدق آن حضرت است. موضوع قرآن شناسي از حدود قرن دوازدهم مورد توجه غربيان و مسيحيت قرار داشته و برخي از آنان ديدگاه هاي متفاوتي از جهت اثبات و انكار در برابر قرآن داشته اند. اختلاف قرائت قرآن با وجود نظريات مختلف داراي موضوعات چالش برانگيز در حوزه مسايل مرتبط به علوم قرآن و حديث است، از اين رو مستشرقان در حوزه علوم قرآن مي خواستند مسايل و شبهات اساسي به قرآن وارد كنند و آن را همانند كتاب مقدس قابل تحريف پندارند . بسياري از مستشرقين شبهات اساسي را بر قرآن وارد كرده اند؛ آنان نثر قرآن را در برخي سوره ها بسيار سست و فاقد ارزش ادبي و در حد يك نثر معمولي دانسته اند و معتقد به وجود دوگانگي در سبك بيان انشاي قرآن در آيات مكي و مدني گرديده اند و اعتقاد به تحريف آيات قرآن دارند. در اين تحقيق نگارنده به مهم ترين نكات مطرح شده از جمله نقش قرائت قرآن در تفسير قرآن و تحريف مورد ادعاي آنان كه از ناحيه قرائت قرآن نشات گرفته است را بيان مي كنند، پاسخ اين موضوعات را با استناد به كتاب هاي معتبر داده است و ثابت مي كند در قرآن هيچ گونه تحريفي مخصوصا در كتابت و قرائت آن بوجود نيامده است اما چندين نوع لهجه همچون هفت قرائت مشهور وجود دارد؛ عليرغم نظر برخي از مستشرق متعصب، اين قرائتها را نمي توان به تحريف قرآن معني كرد. زيرا «لاياتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه»و قرآن كتابي استوار و بدون اشتباه تا قيامت خواهد ماند.