پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

سني و شيعه در اصل اعتقاد به توحيد و نبوت و معاد و قرآن و كعبه و وجوب نماز و روزه ... وحدت نظر دارند . اما در مسائل جزيي و امور عبادي مانند نحوه نماز خواندن اختلاف نظر دارند كه همه به مبناي كلامي و اعتقادي بر مي گردد. به اعتقاد شيعه اماميه، هيچ كس جز نبي اكرم ( ص) حق تشريع ، تفسير و تبيين احكام الهي را ندارد پس از پيامبر اسلام طبق نص و تصريح ايشان، ائمه (ع) براي تبيين احكام الهي منصوب شده اند . منشا پيدايش برخي تفاوت ها در كيفيت نماز و ... به دو عامل اساسي بر مي گردد: 1- دور شدن از عصر حضور پيامبر اكرم (ص) و پيدايش سوالات جديد. 2- تغييرات و تشريعاتي كه از سوي خلفا، پس از رحلت رسول اكرم (صل الله عليه و آله و سلم) صورت گرفت. بنابراين، اختلاف شيعه و سني در اين مسائل به اختلاف در مباني استنباط احكام ديني بر مي گردد. هر يك از مذاهب اسلامي براي استنباط احكام دين از يكسري اصول و مباني بهره مي گيرند، طبيعي است كه اگر در اصول، مباني و منابع استنباط با هم اختلاف داشته باشند نتيجه در آورد استنباط متفاوت خواهد شد . بسياري از اختلافات فقهي شيعه و سني ريشه در تفاوت ديدگاه در اصول و مباني استنباط دارد، مثلا اهل سنت افزون بر قرآن و سنت پيامبر (صل الله عليه و آله و سلم) به سنت صحابه و گاهي سنت تابعين ارزش مي دهند ولي شيعه افزون بر قرآن و سنت پيامبر (صل الله عليه و آله و سلم ) به سنت اهل بيت پيامبر (صل الله عليه و آله و سلم) بن مي دهند و سنت صحابه را اگر مستند به سنت پيامبر نباشد، به عنوان منبع شرعي نمي پذيرند. لذا در اين پايان نامه پس از بيان كليات به روش كتابخانه اي ـ توصيفي و كاربردي و با استفاده از منابع فقهي به تبيين اذكار نماز در مذاهب خمسه و در آخر به شباهت ها و تفاوت هاي آن مي پردازيم.