پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

آرامش، از لوازم ضروري حيات انسان است؛ درواقع، تمام تلاش انسان براي دستيابي به آرامش روحي و معنوي در زندگي است. امروزه كوچكترين مسئله، انسان را آشفته كرده و آرامش درونياش را به مخاطره مياندازد. افكار منفي و مزاحم، ازجمله­ مسائل برهم زننده­ آرامش ميباشند. اين نوع افكار، ذهن را درگير و مشوش ساخته و پايههاي شخصيتي فرد را متزلزل ميكند و لذت زندگي كردن را از انسان ميگيرد، وقتي افكار منفي سراغ آدمها ميآيد، ذهن آنها را درگير خود ميكند كه در آخر موجب ناراحتي ميشود. با تكرار انديشههاي مخرب انرژيهاي خود را بر ضد خويش بهكاربرده و سبب بدبختيهاي خود ميشوند، به فقر، ذلت، ناكامي عادت كرده، از هر حادثه حتي از موفقيتها ندانسته و ناآگاهانه برداشتهاي ناصواب و منفي كرده و بهراحتي افكار منفي در ذهن جاي ميدهد. بايد جنبههاي مثبت را با تلقين تزريق كرد. وقتي انديشههاي منفي در سر باشد آنها را خواسته يا ناخواسته هرروز چند مرتبه تكرار نموده و باعث آزار خود و اطرافيان ميشود. عواملي وجود دارد كه مردم بدون اينكه متوجه باشند، باعث به وجود آمدن افكار منفي ميشود، برخي از اين عوامل و هيجانات دروني عبارتند از؛ خود تلقيني، غفلت، يأس و نااميدي، خودبيني و تكبر است. وبرخي ديگر عواملي هستند هم چون؛ پيروي از گمانهاي نادرست، حسد، نفرت، ترس و ...كه در اطراف پيرامون انسان وجود دارد و زمينهساز به وجود آمدن افكارمنفي و تشديد آن گرديده است، در صورتي كه اين عوامل شناسايي نشوند و راهكاري براي آن در نظر نگرفت، باعث بيماري هاي روحي و رواني شديدتري مي شود. در اين راستا، دانشمندان و معصومان «عليهمالسلام» انسانها را به خوشبيني نسبت به خداوند و اميد به فضل و كرم او در مواجهه با ناملايمات زندگي دعوت ميكنند. ازجمله راههاي دور شدن از اين بيماري فكري و رسيدن به خوشبيني عبارتند از: عبادت، ترتيب اثر ندادن به سوءظن، پرهيز از پيشداوري و قضاوت زودهنگام، توجه به حضور خدا، نيك انگاري و احسان به مردم، حسن ظن، رهايي از گناه، الفت با ديگران، سلامتي دين، حل مشكلات مردم، كاهش غم و ناراحتي و رسيدن به آرامش مي باشد. در اين تحقيق براي شناخت عوامل و راهكارهاي درمان آن، از روش توصيفي- تحليلي استفادهشده است.