پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

بحث درميان فمينيستها برسرمسائل مربوط به توليدمثل ومادري نشان ازآن داردكه اين امر،مسأله اي بحث برانگيز ودشواردر ميان آنهاست .فمينيستها براين باورند كه حق هر زن است كه به عنوان انسان،و در راستاي شعار آزادي كه براي همه ي انسان هاست؛ برجسم وجان خود مسلط باشدو بدنش راتحت كنترل خود قرار دهد و درراستاي اعمال اين حق مشروع،بتواندسقط جنين كند.اين گروه معتقدندكه : جنين مادامي كه دررحم مادر است،درواقع جزئي از مادر محسوب مي شود و مادر حق انتخاب دارد و در صورتي كه به هر دليل،جنين را مزاحم و زائد بداند، مي تواند به دلخواه خود سقط كند. در خصوص سقط جنين ديدگاه واحدي در ميان فمينيست ها وجود ندارد اما اين امر مهم ترين خواسته و مطالبه ي آنها در دهه ي 80 و 90 بود.فمينيستهاي مدافع سقطجنين معتقد هستند كه زنان حق تصميم گيري در امورمربوط به خود و بدنشان را دارند،آنان انتخاب سقط جنين را از حقوق باروري زنان دانسته و برآن تأكيد ميكنند.درمقابل كساني كه با سقط جنين مخالف هستند معتقدند كه جنيني كه انسان است وحق زندگي دارد.مخالفان با دلايل علمي ثابت كرده اندكه برخلاف ادعاي موافقان،سقط جنين عوارض چندي رادر برداردكه ازجمله ي آنهاميتوان به : سقط ناكامل،خونريزي،عفونت،افسردگي و ... اشاره كرد.هدف در اين تحقيق بر كه آن هستيم كه ديدگاه فمينيست ها در خصوص حق تسلط بر بدن و سقط جنين و ادله ي آنها را بيان و به نقد و بررسي آنها بپردازيم.نتايج پژوهش بيانگر اين امر است كه جنين جزئي از بدن مادر نبوده بلكه موجود زنده مستقل است و مادر نمي تواند به واسطه ي ادعاي حق كنترل بدن جنين را سقط كند.قرآن قتل نفس را كه سقط جنين مصداقي از آن است را، حرام و ممنوع مي داند.همچنين روايات بسياري بر حرمت سقط جنين دلالت كرده و سقط را مگر در موارد خاص و شرايط اضطرار كه از آن جمله حفظ جان و سلامتي مادر است ، مطلقاً جايز نمي داند.