پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امروزه و در عصر ارتباطات ، لزوم اطلاع رساني بيش از گذشته احساس مي شود ؛ لذا به دليل گسترده شدن ابزار و شيوه هاي اطلاع رساني ، توجه به اصول و محدوديت هاي اطلاع رساني از منظر فقه اهل بيت (عليهم السّلام) براي جامعه ي اسلامي ما ، اهميت ويژه اي پيدا كرده است ؛ اما بيان برخي وقايع و اخبار ؛ سبب جريحه دار شدن اخلاق و عفت عمومي مي شود ؛ به طوري كه شرع مقدس اسلام و به ويژه مذهب اماميه ، انتشار اين اخبار را ممنوع مي داند و از طرف ديگر ، بيان حقايق و آگاهي بخشي عمومي نسبت به مسائل جامعه به انگيزه هاي مختلف مانند : ايمن نبودن مجرمين و يا عبرت آموزي ديگران و... امري لازم شمرده شده است. از آنجايي كه ممكن است در مواردي ، اين دو موضوع با يكديگر خلط و اشتباه گرفته شوند ، بنابراين ضرورت دارد كه ابتدا مصاديق اشاعه ي فحشا و نيز مصاديق اطلاع رساني از مفاسد ، تعيين شود و سپس ادله ي جواز و يا عدم جواز اين مصاديق بررسي گردد ؛ يعني كاري كه در اين پژهش صورت گرفته است و در پايان نتيجه اي كه گرفته شده ، اين است كه بيان اخبار و اطلاعات راجع به مفاسد ، اگر با رعايت حدود تعيين شده در فقه اسلامي باشد و به انگيزه ي آگاهي بخشي ، عبرت آموزي و بازدارندگي از انحرافات اخلاقي صورت پذيرد ، جامعه اي رو به هدايت ، تكامل و پيشرفت خواهيم داشت ؛ در غير اينصورت پيامدهاي ناگواري همچون عادي شدن گناه و ترويج معصيت ، نابودي ارزش هاي اخلاقي ، تضعيف بنيان خانواده و اخلال به نظام را در پي خواهد داشت.