پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين تحقيق درصدد بررسي ديدگاه علامه طباطبايي(ره) در مورد مباحث مهدويت مي¬باشد. عقيده به مهدويت و باور به ظهور و قيام مهدي موعود بعنوان نجات دهنده عالم بشريت، يكي از ضروريات مذهب تشيع شمرده مي شود. از آن¬جا كه اين باور ايماني نقش بسيار سازنده¬اي در حيات فردي و اجتماعي مومنان دارد، همواره مورد عناد و خشم ستمگران بوده، براي متزلزل ساختن آن و القاي شبهات، از هيچ تلاشي دريغ نورزيده¬اند. از اين رو، روشنگري و پاسخگويي به شبهات در مساله مهدويت، از اهميت بالايي برخوردار است. بسياري از علماي شيعه در طول تاريخ به تبيين اين اعتقاد پرداخته، هر يك رويكرد و تحليل خاصي در مورد مسائل مهدويت داشته اند. از بين علما و انديشمندان معاصر علامه طباطبايي(ره) با ابداع سبكي تركيبي، به طور جامع و همه جانبه به طرح مباحث مهدويت پرداخته است. بررسي آيات و روايات مربوط به مهدويت، به همراه بررسي زواياي عقلي، ادبي، عرفاني، كلامي، اجتماعي و... در آثار علامه، نشان از اين سبك تركيبي دارد. علامه طباطبايي(ره) با بررسي مهدويت در فضاي امامت، آن را امري فطري بيان مي¬كند كه همه انسان¬ها قادر به درك و پذيرش آن هستند. ضرورت وجود امام در هر زمان و شناخت او، مسئله حكومت در زمان غيبت و قطعي بودن ظهور حضرت مهدي «عليه السلام» از مسائل مهم مهدويت نزد ايشان به¬ شمار مي¬رود. اين تحقيق كاربردي، داراي ماهيتي تحليلي- توصيفي است.