پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده هدف نهايي و كمال يك انسان تقرب به خداوند متعال است. و اين امر حاصل نميگردد مگر با اِعمال راه و روشهايي كه قبلاً به نتيجه رسيده است. از اين رو توجه به روشهاي تربيتي در قرآن و سيره معصومين (عليهم السلام)، كه خود قبلاً راهپيمايان و مقربان درگاه حق بودهاند، بهترين گنجينه و راهنما براي نيل به اين هدف است. از اين تحقيقات به عمل آمده حاصل گرديد، روشهاي اعتقادياي چون، شناخت خدا، پيامبر و امامان معصوم (عليهم السلام) و معاد و روشهاي اخلاقي؛ چون، مراقبه، مشارطه، محاسبه اعمال، تقويت اراده، رعايت تقواي الهي در زندگي، عبرت گرفتن از كارهاي ديگران و موعظه و روشهاي رفتارياي چون، دعا، تذكر، نظم در امور، تشويق و تنبيه، تكرار و تمرين و ايجاد شرايط محيطي مناسب كه برگرفته از قرآن و سنت معصومين (عليهم السلام) است ميتواند راهگشاي سالكان الهي و مربيان و معلمان باشد. از سوي ديگر، راهبران اين سير خطير به اذن الهي، كساني را كه با انجام واجبات و ترك محرمات تا حدي ددر مسير تقرب به حق گام برداشتهاند، با تصرف معنوي و تكويني به مطلوب مورد نظر ميرسانند. لازم به ذكر است اين تصرف و ولايت تكويني منحصر در پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) و امامان معصوم (عليهم السلام) است و شأني از شؤؤن ايشان است، لذا اطاعت همه جانبه از ايشان لازم و ضروري است امّا عالمان ديني همچون مفسرين، محدّين و فقهاي جامع الشرايط و روحانيون معزز و بانواني چون حضرت خديجه، مريم و آسيه و هاجر (عليهن السلام) تنها با هدايت تشريعي ره پويان درگاه حق را راهنمايي مينمايند. كليدواژه: راه و روش، تقرب، راههاي تقرب ، راهبري تقرب