پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از سنت هاي مقيد و مشروط خداوند كه به صورت هاي مختلفي انجام مي شود اين است كه خداوند، در قبال اعمال ناشايست بندگان، توبيخ و تنبيه دنيوي مقررداشته است. انسان به سبب ارتكاب برخي از اين اعمال ناشايست، به عذاب خداوند در اين دنيا گرفتار مي شود كه در آيات و روايات نيز به آن اشاره شده است. همان گونه كه اقوام پيشين به سبب آن اعمال به عذاب خداوند در همين دنيا گرفتار شدند. در عين حال نيز خداوند در قرآن كريم از اعمالي نيز نامبرده است كه به سبب آن ها مي توان از عذاب خداوند در امان ماند. از جمله اهداف رساله اين است كه به اين سوال پاسخ دهد كه آيا تناسبي بين اين عذاب ها و اعمال انسان وجود دارد؟ در جواب بايد گفت كه با استفاده از منابع مختلف و گردآوري اطلاعات به شيوه كتابخانه اي اين نتيجه حاصل مي شود كه يك رابطه ي مستقيم بين اعمال انسان و عذابي كه به آن گرفتار مي آيد وجود دارد. همچنين نكته اي كه جالب توجه بود اينكه عذاب در زمان حضور پيامبر هر قوم اتفاق افتاده و از ظاهر و سياق آيات بر مي آيد كه عذاب هر قوم شدت و ضعف داشته است.