پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده اين نوشتار با عنوان «حقيقت و قلمرو معجزه و روش معجزه آوري در قرآن» به توضيح ماهيت اعجاز و برخي از روش هاي معجزه آوري در قرآن مي پردازد. دانستن معجزه به عنوان امر خارق عادتي كه بتواند گواهي بر صدق ادعاي نبي باشد و مطابق و همزمان با ادعاي وي، به گونه اي شكست ناپذير، مطابق با اصل عليت و مقرون به تحدي صورت گيرد، امري مهم تلقي مي شود و وقوع آن از طرف خداوند به خاطر تحقق هدايت الهي در بين انسان ها است. هر پيامبر به فراخور زمان نبوت و متناسب با مردم و علوم پيشرفته عصر خود، معجزاتي را ارائه كرده است تا اين هدف خداوند محقّق شود و نقض غرض الهي پيش نيايد. نبي مكرم اسلام (صلّي الله عليه و آله) نيز به عنوان آخرين رسول و نبي، قرآن را كه معجزه جاويداني است، با وحي الهي دريافت نموده تا در اختيار همه نسل هاي بعد از آن قرار گيرد. قرآن هم كتاب جامعي است كه به عنوان آخرين و كامل ترين اعجاز، براي اثبات اعجاز خود، شيوه هاي مختلفي مثل در نظر گرفتن شرايط مخاطبان، مطابق بودن با علوم زمان، مقرون بودن به تحدي و استفاده از ابعاد متفاوت به كار برده است تا همه نسل ها با توجه به علوم زمان خود از آن بهره ببرند. واژگان كليدي معجزه، اعجاز، قرآن و شيوه معجزه آوري است.