پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ائمه معصومين عليهم السلام به عنوان جانشينان پيامبر خاتم حضرت محمد صلي الله عليه وآله مبيّن وترجمان قرآن، نقش حفظ دين اسلام از تحريف وتبيين درست باورهاي ديني را بر عهده دارند. همچنين برخوردار از علم لدني و خُزّان علم الهي هستند،كه با عرضه¬ي رفتار وگفتارآنها به قرآن به عنوان ثقل اكبر، همتايي اين دو (ثقلين) بيشتر و بهتر درك مي¬شود. در نگاه شيعه، امامان همگي نوري واحدند و پاكاني هستند كه به درك حقيقت لدي الله قرآن رسيده¬اند. ولي با توجه به شرايط وضرورتهاي زمان و مكان، هر كدام در يك يا چند ويژگي برجسته اند. در اين ميان حضرت امام رضا عليه السلام به دليل ويژگيهاي اجتماعي– سياسي زمان خويش به عنوان اينكه يگانه¬ي عصر خويش در علم و فضيلت و تقوا بودند، عالم اهل بيت لقب گرفتند. ايشان موقعيت خاصي داشتند كه با عالمان اديان و مذاهب مختلف مناظره وگفتگو نمايند و به سوالات و شبهات مهم اعتقادي آنها پاسخ گويند. در همه مناظرات كه درباره مباحث اعتقادي (توحيد، عصمت انبياء عليهم السلام، فضايل اهل بيت عليهم السلام و...)بود، عالمانه پيروز ميدان بودند. باتوجه به اينكه يكي از روش هاي امام در تعظيم وبزرگداشت و اعتبار قرآن، اين بود كه در بسياري از مناظره¬ها و بحث هاي علمي به آيات قرآن استدلال مي كردند، البته در مواردي كه با افراد غير مسلمان مناظره مي¬كردند از بحث¬هاي عقلي براي اثبات و درستي حقايق بهره مي¬بردند. آن استدلالها نيز ريشه در آيات و آموزه هاي قرآن كريم دارد كه در اين تحقيق، با تفكيك مناظرات بر حسب موضوع، مستندسازي قرآني صورت گرفته است و براي بيانات اصلي امام عليه السلام از آيات و دلايل قرآني سندي ارايه شده است. واژگان كليدي : قرآن كريم، امام رضا عليه السلام، مستندات قرآني، توحيد، عصمت، نبوت.