پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

با شهادت امام حسين(ع)، امام سجاد(ع)، فرزند ايشان، به امامت رسيد. در اين دوران، پيروان مكتب اهل بيت(ع) در غربت فاجعه پس حادثه كربلا، در خفقان شديدي به سر مي بردند و ياري و ياوري براي امام سجاد(ع) باقي نمانده بود. اما آن حضرت با اعمال روش¬هاي خاص خود كه از پيامبر گرامي اسلام (ص) و خاندان عصمت و طهارت (ع) به ارث برده بود، مسلمانان، به ويژه تابعين را مجذوب خويش نموده و در مكتب تربيتي خويش آنان را هدايت و به راه حق رهنمون گردانيد. از بين آنان تعدادي روايتگر احاديث آن حضرت شدند. راويان آن حضرت از جهات مختلف تنوع داشتند. از جهت اعتقادي برخي امامي و برخي غير امامي و غير اماميان برخي شيعه و برخي سني بودند. هم چنين برخي از راويان شيعه از تخصص هاي علمي ويژه¬اي چون كلام، فقه، حديث و غيره برخوردار بودند. همه راويان آن حضرت عرب نبوده، بلكه تعدادي غير عرب(اعم از ايراني، رومي و غيره) در بينشان وجود داشتند. اين پژوهش با بررسي دقيق اين گونه¬ها، از طريق منابع اصيل تاريخي، رجالي و حديثي به بازشناسي زندگي اصحاب و راويان امام سجاد (ع) كه در دوران سختي از تاريخ شيعه مي زيسته¬اند و در راه گسترش معارف اهل بيت (ع) رنج ها و مرارت¬هاي زيادي را متحمل شده¬اند، دست يازيده است.