پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

آينده بشريت و فرجام تاريخ، همواره مورد دقت‌نظر متفكران و انديشمندان الهي و غيرالهي بوده و همه اديان ومكتب هاي بشري، تئوريهاي مختلفي در مورد آينده بشريت از بعد سياسي داده‌اند. دين اسلام آينده اي روشن، و اميدوارانه براي بشر پيش‌بيني كرده است. قرآن در باره سرنوشت جامعه‌ها به روشنى سخن گفته است و با ملاحظه آياتى كه در اين زمينه وارد شده است مى توان نظريه قرآن را در جهات مختلف مسأله دريافت كرد. دين مسيحيت نيز نگاه اميدوارانه ومنتظرانه به آن دارد؛ و منتظر موعود براي نجات و رستگاري هستند؛ بنابراين اين پژوهش بر آن است تا با استفاده از روش توصيفي و تحليلي مبحث آينده بشريت از بعد سياسي را از دو ديدگاه قرآن و انجيل مورد كاوش و تحليل قرار دهد. واكاوي تطبيقي پيش‏گويي‌هاي كتاب مقدس و مأثورات اسلامي، وجوه معناداري از تشابه در ويژگي‌ها و رسالت آخرالزماني ميان موعود اسلامي و منجي مسيحي در اختيار مي‌گذارد كه پذيرش هم‌سويي حضرت مهدي(عليه السلام)‌ و حضرت مسيح‌(عليه‌السلام) را براي پژوهشگران منصف مسيحي نيز موجه جلوه مي‌دهد؛ از اينرو آينده سياسي بشريت به سوي يگانه شدن، متحد الشكل شدن و در نهايت امر در يكديگر ادغام شدن سير مي كند و آينده جوامع انساني، جامعه جهاني واحد تكامل يافته است كه در آن همه ارزش‌هاي امكاني انسانيت، به فعليت مي رسد و انسان به كمال حقيقي و سعادت واقعي خود و بالاخره به انسانيت اصيل خود خواهد رسيد.