پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

توحيد به‌عنوان محور دين و زيربناي مجموعه معارف ديني، علاوه بر بعد اعتقادي و نظري، جنبه عملي و كاربردي آن هم مدنظر قرار مي‌گيرد. تدبير الهي همان ادامه خلقت و استمرار آفرينش است و ادامه خلقت خود نوعي آفرينش است. برگزيدگان الهي و مناديان توحيد بيش از آن‌كه يگانگي خداوند را در انديشه و افكار تبليغ كنند، به دنبال آن بودند كه در صحنه عمل محوريت خداي واحد را نشان داده و توحيد و حاكميت را به خداوند منحصر كنند. به‌بيان‌ديگر مخلوقات نه‌تنها در اصل پيدايششان نيازمند به خداوند هستند بلكه همه شئون زندگي آن‌ها اعم از حيات، راهنمايي، رزق و روزي آن‌ها و... با تدبير خداوند گره‌خورده است. اين تحقيق كه با روش توصيفي و تحليلي مطالب را بررسي مي‌كند، به دنبال آن است كه، آثاري كه از اعتقاد به ربوبيت خداوند در تمام شئون زندگي و هستي، سرچشمه مي‌گيرد و به‌تبع آن در زندگي فردي و اجتماعي منعكس مي‌شود را، تبيين كند. توكل، اخلاص، اتحاد و موارد ديگر نمونه‌اي از آن آثار كاربردي و عملي است كه از روح اعتقاد به توحيد برمي‌خيزد و ما مي‌توانيم در زندگي روزمره و تمامي نقش‌ها آن را پياده و عيني بخشي كنيم. وقتي آثار و بركات ربوبيت خداوند در زندگي تجلي پيدا مي‌كند، به‌تبع آن روح تعبد و پرستش واقعي هم در زندگي انسان رنگ حقيقت به خود مي‌گيرد و در مسير صحيح هدايت مي‌شود و ديگر احساس پرستش در برابر ارباب دروغين در او پيدا نمي‌شود، چون خداوند را رب حقيقي و سزاوار ستايش و پرستش مي‌بيند.