پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

آيات الهي در سراسر هستي گسترده‌اند و از جانب خداوند منّان براي هدايت انسانها بسوي كمال و مقام قرب الهي فرستاده شده اند و داراي تنوّع خاصي مي باشند. امّا متأسفانه در طول تاريخ بواسطه‌ي عدّه‌اي از انسان‌هاي ناسپاس، مورد اهانت و تكذيب قرار گرفته‌اند. شناخت اين انسانها و هدف شان و عوامل و پيامدهاي اين كارشان، موضوع مهمّي است كه در اين تحقيق به آن پرداخته شده است. اين مكذّبين هدف از خلقت بشر را ناديده گرفته و فراموش كرده‌اند كه بايد خدا را اطاعت كنند و آيات او را تصديق كنند نه اينكه از شيطان اطاعت كرده و در مقام انكار آيات خداوندي برآيند. آنها در حقيقت با اين كارشان فقط و فقط در حق خود ظلم كرده‌اند؛ چرا كه با اين عمل زشت و ناپسندشان خود را مغضوب خداوند قرار داده‌اند، و هيچ اثر و عذابي بدتر از اين نيست. تكذيب آيات الهي در قرآن داراي عواملي است كه اين عوامل يا در حوزه‌ي فكر و اعتقاد است كه اهمّ آنها شكّ، كفر و نفاق است و يا در حوزه‌ي اخلاق و رفتار كه اهمّ آنها كبر است و ناسپاسي. همچنين تكذيب آيات الهي در قرآن داراي پيامدهايي است كه اين پيامدها يا دنيوي است كه اهمّ آنها محروميّت از رشد و هدايت و آيات الهي است، و يا اخروي است كه اهمّ آنها عذاب است و پشيماني.