پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده امروزه توجه به موضوع سبك زندگي فكر انديشمندان را بسيار به خود مشغول ساخته است؛ چراكه سبك زندگي در ادبيات علوم اجتماعي، پيوندي تنگاتنگ با مجموعه اي از مفاهيم؛ مانند: فرهنگ، جامعه، رفتار، اخلاق، ايدئولوژي، شخصيت، هويت، طبقه ي اجتماعي و سليقه دارد. سبك زندگي، روش نوعي زندگي فرد،گروه يا فرهنگ را گويند. فرهنگ زير بناي اصلي سبك زندگي است و مؤثرترين عامل بر فرهنگ نيز، دين مي باشد. بنابراين بينش توحيدي و غير توحيدي در زندگي انسان، خود عامل تفاوتي اساسي در سبك زندگي انسان مي باشد و فرهنگ او را رقم خواهد زد و سبك زندگي او مستقيما برگرفته از فرهنگ او خواهد بود. در اديان توحيدي، هدف اصلى از آفرينش انسان ، عبوديت است .فرهنگ جامعه توحيدي، فرهنگ عبوديت است. سبك زندگي توحيدي در تمام روابط انسان تأثيرگذار است؛ چراكه عبوديت نيز خود، در گرو شناخت روابط اصلي انسان است؛رابطه اش باخداي هستي، باخودش، با ديگران و با دنيا. در نگرش توحيدي، تنها موثر حقيقي و مستقل در عالم، ذات مقدس خداوند است.اين اعتقاد كه در حقيقت همان ربوبيت تكويني و تشريعي خداوند در عالم هستي است، ثمرات فراوان فردي و اجتماعي براي نوع انسان ايجاد مي كند و يك سبك زندگي كاملاً هدفمند، سعادتمندانه، عزت مندانه وتؤام با آرامش را به انساني با سبك زندگي توحيدي هديه مي كند.