پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از حالت هاي روحي كه خداوند در نهاد انسان ها قرار داده است، «گريه» مي باشد از اين رو در همه اديان مختلف توحيدي نيز مبحث «گريه» مطرح بوده است و در اسلام از اهميت خاصي برخوردار است به ويژه در مذهب تشيع كه در برخي موارد براي «گريه» فضيلت هاي خاصي برشمرده شده است. از آموزه هاي قرآن و روايات اينگونه به دست مي آيد كه «بكاء» نه تنها براي انسان مي باشد بلكه آسمان و زمين، فرشتگان، حيوانات و ... نيز داراي اين حالت مي باشند. با توجه به اينكه نوع خلقت انسان ها و ساير موجودات با يكديگر متفاوت است، نوع گريه و تسبيح آنها نيز با هم متفاوت مي باشد و هر يك با توجه به ساختار وجودي خود ابراز احساسات مي كنند و مشغول تسبيح خداوند مي باشند. اين پايان نامه كه به صورت توصيفي تحليلي انجام شده است، در پي بيان نوع «بكاء آسمان و زمين» مي باشد كه آنها حقيقتاً گريه كردند و گريه آن دو به صورت خسوف، سرخي آسمان، باران خون، زمين لرزه و... بود. و اينكه بكاء آسمان و زمين نشانه فهم و شعور آن دو مي باشد هرچند انسان ها از درك آن عاجز هستند و در پايان ثمره اين تحقيق اين نكته مهم است كه آسمان و زمين براي افراد با ايماني چون امام حسين عليه السلام گريه كردند تا جايگاه عظيم و والاي آن بزرگواران در عالم هستي را به جهانيان بنمايانند.