پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در مثل¬هاى قرآن، نوعاً حقايق غيبي كه شامل مسائل معنوى، عقلى و عقيدتى كه غير قابل ديدن با چشم سر است، به محسوسات و چيزهاى قابل رؤيت تشبيه شده تا آن مطالب معنوى، در ذهن مخاطبان جايگزين و اطمينان بخش گردد. زيرا اُنس و اُلفت انسان بيشتر با محسوسات و اشياى ديدنى است و حقايق پيچيده عقلى از دسترس افكار تا اندازه اى دورتر مى باشد، مثلها و تشبيهاى معقول به محسوس، آنها را از فاصله دوردست نزديك مى آورد و در آستانه حسّ قرار مى دهد. علاوه بر اين، آمدن مثل باالفاظ كم، معاني زياد را انتقال داده و هماهنگ و منطبق با مقصود، نقش به سزايى در مجاب كردن و خاموش ساختن افراد لجوج دارد. بنابراين مثل در جهت تذكر، تفكر و ادراك و اثبات حقايق و مغلوب كردن لجوجان نقش انكار ناپذيرى دارد. در اين تحقيق برآنيم تا با بررسي يكي از جنبه هاي اعجاز در قرآن يعني دست يافتن به حقايق غيبي از طريق مثل هاي قرآني، اولاً به شناخت بيشتر اين دسته از آيات كمك كرده و ثانياً با روشن‌تر كردن افقي از آفاق اين كلام الهي، جلوه‌اي ديگر از جلوه‌هاي هنر زيبا شناسي در قرآن را به نمايش بگذاريم. اين مقاله براي روشن تر شدن موضوع نقش مثل در گزارش از حقايق غيبي ابتدا به تعريف مثل و اقسام آن و ويژگي ها وفوايد مثل هاي قرآني پرداخته وسپس درگفتارهاي مختلف از سه حقيقت نور و علم الهي و قيامت با توجه به آيات الهي كه خداوند با آوردن مثل آنها را براي مخاطبين خود روشن كرده، تبيين كرديم.