پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

موضوع رساله حاضر آموزه هاي تربيتي سوره انفال است. اين سوره مباركه با هفتاد و پنج آيه دربردارنده ي مباحث تربيتي نابي در عرصه هاي فردي، اجتماعي، سياسي، نظامي و اقتصادي است. آموزه هاي تربيتي اين سوره مباركه با روش توصيفي – تحليلي به شيوه ي كتابخانه اي و با كمك از منابع تفسيري – تربيتي، به صورت كاربردي در جهت سعادت و كمال زندگي انسان، در ارتباط خدا، خود و ديگران بررسي و تبيين مي گردد. رابطه با خداي عالم بهترين و با ارزشترين روابط محسوب مي شود. خدا را بايد شناخت و با وجود اين همه استعداد و امكانات در جهت بندگي و عبوديّت او گام برداشت. برقراري ارتباط انسان با خدا در گزينه هاي معرفت، تقوا، ايمان، نماز، دعا، ذكر و استغاثه تعريف شده است. رابطه ي انسان با خود يعني شناخت حقايق نهفته ي خود و سر و سامان دادن به آنها كه برقراري اين رابطه در گزينه هاي عقل و انديشه، علم و آگاهي، خودشناسي، توبه و استغفار و محاسبه ي نفس آمده است. رابطه انسان با همنوع نيز در بستر جامعه معنا پيدا مي كند و در روابط اجتماعي، اقتصادي و سياسي شكل مي گيرد و مجموع اين رابطه ها با الگوگيري از آموزه هاي تربيتي قرآن، انسان را در مسير كمال و قرب الهي ياري مي رساند.